Hubungan Al-Muhaddits KH. Muhammad Sya’rani Arif dan Abah Guru Sekumpul

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيْمِ

Kisah ini diambil dari gurp FB Para Pencinta ABAH GURU SEKUMPUL.

Kalam Abah Guru Sekumpul di pengajian sidin, Tahun 2002 :

Bahari, Abah mengaji tangan 10...Di kampung Melayu 4 tahun...2 tahun bejalan batis, 2 tahun besepeda. Sepedanya sepeda "hema", sepeda urang bejual baras, kuat sepedanya, tahan di hampas. Tiap habis sholat Ashar, bejalan batis ke kampung Melayu...Sampai di gudang di depan rumah, ambil kitab, kitab sidin ( Guru Anang Sya'rani ). Dibawa kitab itu bejalan, dimana ada ka Anang Sya'rani, disitu kita membaca. Sidin kada tentu ada di rumah...Ditakuni, adakah sidin dirumah...( dijawab ) kadeda, ditakuni lagi oleh Abah Guru...Dimana sidin? dijawab oleh urang dirumah Guru Anang Sya'rani : WaLLahu a'Lam...( lalu ) Abah guru bejalan, sekalinya ada ( Guru Anang Sya'rani ) di tumpakan, ujar Guru Anang : Jaaaaii...( dijawab oleh Abah Guru ) : Puuun?.

Adakah bawa kitab?....( dijawab oleh Abah Guru ) ada...Baca! ( ujar Guru Anang Sya'rani. ditumpakan membaca kitab....Sidin sambil belelihat haja, belelihat urang naik jukung, belelihat urang bejalan batis...( ujar Abah Guru ) sorang bacaa aja.

Kena pulang di tumpakan kededa pulang, lalu Abah Guru bejalan....( sekalinya Guru Anang ) ada di hadapan rumah urang, sidin lagi beduduk. ( ujar Guru Anang Sya'rani ) : Jaaaaaiii....( dijawab oleh Abah Guru ) : Puuuun? Adakah membawa kitab? ( dijawab oleh Abah Guru ) : Ada....( ujar Abah Guru Anang Sya'rani ) : Baca!...Di pelatar rumah urang membaca kitab, ujar Abah Guru. Dimana ada sidin, disitu membaca kitab. Kitabnya pun sidin ( Guru Anang Sya'rani ).

Akhirnya Abah Guru bisi sepeda...( wah, ini...ini kisah besepeda pulang) Besepeda...( Abah Guru betakun ) Adakah dirumah?...Ujar urang rumah : kededa...Lalu Abah Guru meneruskan mengayuh sepeda sidin....Di tumpakan kededa, di hilir kededa, di tengah kededa jua, bulang bulik Abah Guru mencarii Guru Anang Sya'rani...Tetamu Abah Guru lawan tukang kayuh Guru Anang Sya'rani...( ujar tukang kayuh jukung Guru Anang Sya'rani ) : Beapa? mencari Abah Anang kah?...( dijawab oleh Abah Guru ) : Iya...( ujar tukang kayuh ) : itu, sidin di kubah...( dijawab oleh Abah Guru ) : Kubah dimana sidin?...( ujar tukang kayuh ) : Kubah seberang, Kubah Guru Kasyful Anwar...

Lalu Abah Guru melanjutkan mengayuh sepeda, sampai sidin di jembatan, lalu menyeberang...( ujar Abah Guru ) Kubah kan disana, ( bahari ) ini kan Kubah ( sidin mencontohkan dengan tangan, kepada Jamaah di Majelis sidin di Musholla Ar-Raudhah Sekumpul ), disini kan padang...Imbah tu tumpakan, imbah tumpakan, sungai...Kita di seberang sini. Diseberang besepeda, di tumpakan ( lalu Guru Anang Sya'rani mengiau Abah Guru ) : Jaaaaii...( dijawab oleh Abah Guru ) : Puuun?...Adakah membawa kitab?...Ada, ujar Abah Guru Sekumpul.

Lalu turun Guru Anang Sya'rani, behayau di padang ( Kampung Melayu adalah kebanyakan rawa ) sampai di tumpakan, ujar Guru Anang Sya'rani : Hadangilah di subarang...Lalu dijawab oleh Abah Guru : Nggeh....( lalu keluar Karomah Guru Anang Sya'rani ) ditunjul jukung di padang tadi oleh Guru Anang dengan sekali tunjulan/dorongan, sampai jukung itu ke seberang sungai di wadah Abah Guru mehadang...Lalu di pingkuti Abah Guru jukungnya. Lalu abah Guru keingatan sepeda sidin, ujar Abah Guru : Dimapa sepeda?...( lalu Abah Guru dapat jalan keluarnya ) Faham!...Ikat dulu jukung, sepeda dimapa, kuncinya kededa...Nah, ini kekurangan ( ujar Abah Guru ) [ sidin be'mantiq ]....Ancak kededa ( lalu Abah Guru be'ucap )...( pantun ) : Dibari be'ancak, gasan membuat gandak...Ujar Abah Guru, kita kada wani begandak ( senyum ). Lalu tetawaan Jamaa'ah.

Dimapa akal...Rumput kan tinggi-tinggi, disisih rumput, rabah'akan sepeda, lalu tukupi lawan rumput lagi diatasnya...( ujar Abah Guru ) Yang kasihan samut, apa ini? ujar samut...Kededa napa-napa, timbul tepisah samut dua laki bini, imbah kita meharu nintu ( ujar Abah Guru ) tehambur inya samut kada tahu kesah...Ujar Abah Guru, yang penting dulu sepeda selamat ujar sidin. Jangan ketahuan urang, hilang ni ( sepeda ) ujar sidin. Bahari bemaling ujar Abah Guru....Tediam Abah, imbah itu beucap sidin : Eh, sampai wahini ae lah be'maling ( senyum ) lalu tetawaan Jamaah Pengajian....

( lalu ujar Abah Guru ) : Arwah ka Anang kada mehadangi, sidin bebulik ke Kubah ( Kubah Guru Kasyful Anwar ). Waktu itu Guru Anang kada be sorban, sidin bebaju Kaos putih, bekupiah, betapih, bepanding/sabuk hijau bahari...( lalu Abah Guru beucap ) macam apa...Jukungnya kededa kayuhnya?....Tangan, jar sidin. Tangan Abah Guru dijadikan gasan kayuhnya, Kitab diandak sidin di atas paha, sambil bekayuh sidin ke seberang...

Makam Tuan Guru Muhammad Sya'rani Arif

*SubhanaLLah ( rasa sedih ulun membayang'akan betapa sangat ber'Khaddamnya Abah Guru kepada Tuan Guru KH Anang Sya'rani Arif hanya untuk belajar kitab lawan sidin ) Masya Allah...!!! rasa kededa apa-apanya diri ini..

Akhirnya sampai Abah Guru di seberang, di ikat Abah Guru jukungnya...Lalu bejalan ae Abah Guru sampai ke Kubah Guru Kasyful...Sampai Abah Guru di Kubah, Baca! : Ujar alm Guru Anang Sya'rani, lalu Abah Guru membaca kitab di Kubah....Tuntung membaca kitab lalu Guru Anang Sya'rani lawan Abah Guru menuju jukung, Guru Anang Sya'rani langsung duduk di jukung sidin. ( Ujar Abah Guru ) : Kaya apa kededa bepengayuh, mau kada mau ae tangan dijadikan pengayuh ujar sidin...

Akhirnya sampai sidin di seberang, tepikir'akan oleh Abah Guru, kaya apa ujar sidin handak membawa Guru Anang Sya'rani bulik? sepeda kededa ancaknya ujar sidin ( kada kawa handak membonceng'akan Guru Anang Sya'rani Arif )....Kada lawas, datang tukang kayuh Guru Anang....Sekalinya, ujar Abah guru : Si tukang kayuh itu tadi, izin lawan Guru Anang handak meharagu itik, lalu di izinkan oleh Guru Anang Sya'rani, si tukang kayuh tadi sudah bejanji jam anu ulun datang lagi, ujarnya...( sesuai janji, tukang kayuh jukung Guru Anang datang )

Lalu Guru Anang naik jukung, Abah Guru bekayuh sepeda...

Ujar Guru Anang : Jaaaii....( dijawab oleh Abah Guru ) : Puun?...Malam ini datanglah ke acara saruan, ujar Guru Anang : Kitab dibawa...Dijawab oleh Abah Guru : Nggeh...

Be'maghrib Abah Guru lawan Guru Anang, habis tuntung be'Isya, langsung menuju ke saruan. Sampai di acara saruan, lalu Guru Anang memimpin tahlil...Kada lawas Guru Anang be'tahlil ( Ujar Abah Guru, Guru Anang kada pernah lawas be'tahlil mun beacaraan membaca tahlil ini, do'a pun, kada pernah panjang sidin membacanya ujar Abah Guru ).

Jaai, Ujar Guru Anang Sya'rani, Puun? : dijawab Abah Guru...Baca kitab!...Lalu dibaca Abah Guru Kitab. tuntung Abah Guru membaca, lalu Guru Anang Sya'rani memimpin do'a, lalu makanan. kada lawas keluar minuman kopi...Jaaaai : ujar Guru Anang, baca Kitab!...Lalu di baca lagi oleh Abah Guru Sekumpul. tuntung membaca kitab, bulikan Abah Guru Lawan Guru Anang Sya'rani...

Ujar Guru Anang Sya'rani : Naikan dulu kerumah, dijawab oleh Abah Guru : Nggeh...Ujar Guru Anang : Baca!...Ujar Abah Guru :"Nggeh...

Iya pulang, ujar Abah Guru ( bepander lawan Jamaah ), membaca pulang sidin lawan kitab. Sampai pukul 01.00...Ujar Guru Anang Sya'rani : Hadangilah...Dijawab oleh Abah Guru : Nggeh...Kada lawas datang Guru Anang membawa nasi, iwaknya iwak karing, nasinya nasi samin...Ujar Abah Guru seandainya kada beiwak tetap nyaman jua jer sidin, soalnya nasi saminnya dasar nyaman bedahulu ( senyum ). Makannya dimana, diatas tilam ujar Abah Guru, tilam urang kampung Melayu bahari tinggi-tinggi...( lalu Abah Guru bekisah ) Ujar ka Aluh ( bini oleh Guru Anang Sya'rani ) : Beeh...Iya banar nengkaya urang laki bini jer sidin ( senyum ) lalu ujar Abah Guru menggayai sidin : Behiri kah ( abah Guru senyum ) Jama'ah tetawaan.

Ujar Abah Guru : Ka anang be'ucap, ujar urang bahari kada boleh makan diatas tilam. lalu disambung lagi oleh Guru Anang Sya'rani : Kada tahu bagus kada ae ujar sidin, yang penting nyaman ( senyum ). Ujar sidin, asal jangan rigat...Imbah itu lanjut sidin be'2 makanan...Jam 2, hanyar Abah Guru bulik, diantar'akan oleh Guru Anang ke simpangan, imbah sampai di simpangan, lalu bepisah Abah Guru lawan Guru Anang, Guru Anang bebulik menuju arah ke rumah sidin...

Kitab tadi di tinggal oleh Abah Guru seperti biasa di tempat Guru Anang Sya'rani ( tangan 10 bulik : artinya kededa membawa apa-apa ). Esoknya datang lagi Abah Guru kerumah Guru Anang, ambil kitab, baca pulang...Ujar Abah Guru, sekali kejadian dirumah sidin tu nah, Guru Anang Sya'rani keuyuhan mungkin, ujar Abah Guru...Guru Anang memacul kupiah Sidin, bebaju kaos haja sidin, betapih behunjur...Abah Guru melihat Guru Anang Sya'rani behunjur, befikir bahwa Guru Anang Sya'rani panat, lalu waktu itu jua Abah Guru tanpa disuruh oleh Guru Anang Sya'rani langsung me'uruti batis Guru Anang sya'rani...Tangan kiri meingkut kitab, tangan kanan sambil meuruti peguruan...

Pina di lihat Abah Guru, Guru Anang Sya'rani pina teguring sudah mengaruh...Lalu Abah Guru handak mencobai melingkah bacaan, 10 lembar Abah Guru meangkat kertas kitab, hanyar sedikit teangkat, langsung ditagur oleh Guru Anang Sya'rani...Naah, ujar Abah Guru, Guru Anang teguring, tapi masih kawa meminandui aku kalau aku melingkah bacaan ( senyum ) lalu dibulik'akan sidin ke bacaan awal sidin sebelumnya... Masya Allah!

Ujar Abah Guru : Rosulullah itu kalau guring, bangun...Kalau bangun, guring...( bahasa kitanya )

Selama 4 tahun mengaji kitab lawan Guru Anang Sya'rani sangat banyak 'ilmu yang didapat oleh Abah Guru Sekumpul dari sidin. ( 4 tahun disini berarti setiap hari sidin belajar, bukan seminggu sekali / seminggu beberapa kali )

*Kalam Abah Guru Sekumpul : Mengaji lawan Guru Anang Sya'rani harus tamat mulai lembar awal sampai lembar akhir kitab, karena apabila khattam membaca kitab belajar dengan Guru Anang Sya'rani, akan mendapatkan keberkatan si pengarang Kitab yang dibaca itu ujar Abah Guru Sekumpul.

*Kalau Guru Bangil lain lagi, ujar Abah Guru...Kalau di piciki aja, sidin kada berasa...Guru Bangil minta dijajak. Jadi waktu Guru Sekumpul belajar kitab lawan Guru Bangil sambil sidin meurut ( menjajaki awak Guru Bangil yg sedang betiharap ) sambil tangan sebelah meingkut Kitab, tangan sebelahnya sambil beingkut ke dinding. Abah Guru tetap membaca kitab, walaupun Guru Bangil sudah teguring....Masya Allah!

*Kalam Abah Guru :

"BERKHADDAM ITU LEBIH PENTING DARIPADA MENGAJI" - "BERKAT ITU DATANGNYA SAAT BERKHADDAM, BUKAN DI PENGAJIAN" - "DISINI KITA BANYAK KEKURANGAN".

WaLlahu a'Lam.

Semoga ada barokahnya dari kita membaca sebahagian dari riwayat Guru Kita, bukan hanya dibaca, tetapi semoga kita bisa mencontoh beliau, mencontoh Akhlaknya beliau, mencontoh semangat beliau dalam menuntut 'ilmu Agama...

Aamiin Allahumma Aamiin

sumber: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=911194925583701&set=a.370133853023147.73493.100000796063964&type=1 (22-09-2015 09:14 WITA)